5 قابلیت در مادربرد که لزوماً به آنها نیاز ندارید

از نورپردازی RGB عجیب و غریب گرفته تا 16 پورت USB و 12 پورت SATA، سازندگان مادربرد هرکاری می‌کنند تا شما را به خرید محصول گران‌تر تشویق کنند. با اینکه این ویژگی‌ها لزوماً موارد بی‌استفاده‌ای نیستند، اما می‌توان گفت که بسیاری از کاربران نیازی به برخی از آنها ندارند و پرداخت پول بیشتر برای رسیدن به آنها توجیه پذیر نیست. امروز قصد داریم برخی از این ویژگی‌ها را باهم بررسی کنیم تا پول اضافی بابت مادربرد ندهید.

1. بیشتر از 6 درگاه SATA

درگاه SATA برای وصل کردن اس اس دی 2.5 اینچی، هارد دیسک و درایو نوری (البته اگر هنوز از آنها استفاده می‌کنید) به مادربرد استفاده می‌شود. داشتن 6 پورت SATA به اندازه خودش برای کاربر عادی زیاد است، خصوصاً که اس اس دی های M.2 رایج‌تر شده‌اند و شما می‌توانید به سادگی یک سیستم جمع کنید که هیچکدام از قطعات آن از درگاه SATA استفاده نمی‌کند. با این حال داشتن 6 درگاه برای یک کاربر عادی می‌تواند راه را برای ارتقای فضای ذخیره سازی باز کند.

چه کسی به آن نیاز دارد؟ اگر تدوین‌گر ویدئو (خصوصاً با رزولوشن بالا) هستید، به فضای ذخیره سازی زیادی احتیاج خواهید داشت؛ چراکه عموماً ویدئوهای خام ضبط شده حجم بسیار بالایی از فضا را اشغال می‌کنند. اینجاست که داشتن تعداد بالای درگاه SATA می‌تواند کمک کننده باشد. البته ممکن است فکرکنید که می‌توان به جای چند هارد دیسک، یک هارد دیسک حجیم خریداری کرد، اما توجه داشته باشید که پخش کردن داده‌ها در چند هارد دیسک می‌تواند ریسک از دست دادن آنها را کاهش دهد. همچنین، با داشتن چند درایو ذخیره سازی، امکان استفاده از آرایش RAID نیز فراهم می‌شود که خود می‌تواند خطر از دست دادن داده را کاهش دهد.

2. بیش از یک درگاه اترنت (RJ45)

همواره ممکن است درگاه اترنت شما دچار مشکل شده و حتی کاملاً از کار بیفتد، یا حتی مجبور باشید برای حل مشکل آن به اینترنت متصل شوید که مسلماً بدون استفاده از این درگاه، دسترسی به اینترنت غیرممکن خواهد بود. این مشکل راه حل‌های متعدد و ارزان‌تری نیز دارد؛ نظیر استفاده از دانگل بلوتوث وای فای و یا کارت‌های اترنت PCIe.

اما چه کسی به آن نیاز دارد؟ داشتن یک درگاه RJ45 اضافه به این معناست که در صورت خرابی یکی از آنها، می‌توانید به سادگی از درگاه دوم استفاده کنید؛ اما وجود درگاه دوم اترنت کمی فراتر از داشتن درگاه زاپاس است. مهم‌ترین کاربرد داشتن دو درگاه اترنت، امکان بهره‌مندی از قابلیت NIC Teaming است. توضیح دادن این قابلیت از حوصله این مطلب خارج است و بهتر است بگوییم اگر نمی‌دانید NIC Teaming چیست، به احتمال زیاد نیازی به وجود دو درگاه RJ45 ندارید.

3. کنترلر اترنت 2.5 یا 10 گیگابیتی

درگاه عادی 1 گیگابیتی که حتی روی ارزان‌ترین مادربردهای بازار نیز وجود دارد برای تمام مصارف اینترنتی کافی است؛ چراکه در حال حاضر اینترنت خانگی در حد و اندازه مگابیت عرضه می‌شود و تا رسیدن به سرعت 1 گیگابیت بر ثانیه‌ای راه درازی در پیش داریم؛ چه برسد سرعت به 2.5 و 10 گیگابیت بر ثانیه!

چه کسی به آن نیاز دارد؟ اگر قصد دارید بین سیستم و سرور خود (برای مثال NAS) فایل‌های سنگین جابجا کنید، استفاده از سرعت بالاتر 2.5 یا 10 گیگابیت بر ثانیه می‌تواند ویژگی مناسبی باشد؛ البته توجه داشته باشید که در صورتی که تمایل دارید به این سرعت برسید، باید درایوهای NAS و روتر شما نیز از این سرعت پشتیبانی کنند.

4. درگاه نسل دوم USB 3.1 (10 گیگابیت بر ثانیه)

درست است که روز به روز درگاه‌های USB درحال سریع‌تر شدن هستند، اما آیا واقعاً می‌توانیم از تمام ظرفیت آنها استفاده کنیم؟ نسل اول USB 3.1 که پیش‌تر با نام USB 3.0 شناخته می‌شد سرعتی برابر با 5 گیگابیت بر ثانیه (تقریباً 625 مگابایت بر ثانیه) دارد. تنها دستگاهی که می‌تواند از تمام توانایی نسل اول USB 3.1 استفاده کند فضای ذخیره سازی اکسترنال (هارد اکسترنال، فلش و…) است. سریع‌ترین فلش‌های USB سرعتی در حد 400 مگاباییت بر ثانیه دارند و اگر از کارت صداهای اکسترنال نیز استفاده می‌کنید بهتر است بدانید که آنها نیز به پهنای باند بالایی احتیاج ندارند.

اگر قصد خرید پردازنده را دارید، می‌توانید به راهنمای خرید پردازنده نیز نگاهی داشته باشید.

چه کسی به آن نیاز دارد؟ این روزها شاهد اس اس دی های NVMe هستیم که از طریق درگاه USB Type-C به کامپیوتر وصل می‌شوند، این درایوها می‌توانند پهنای باند یک درگاه نسل اول USB 3.1 را اشباع کنند (حدود 500 مگابایت بر ثانیه) و در صورتی که آنها را به درگاه نسل دوم USB 3.1 وصل کنید شاهد افزایش سرعت نخواهید بود. همچنین برخی قاب های اس اس دی نیز می‌توانند به سرعت 5 گیگابیت بر ثانیه برسند. شاید بتوان گفت که درگاه 10 گیگابیتی تنها به درد هنرمندانی می‌خورد که از قلم نوری بالارده، یا قلمی که روی آن صفحه نمایش قرار دارد استفاده می‌کنند.

5. چیپست صدای بالارده (مثلاً REALTEK ALC1220 CODEC)

چیپست‌های صدای مادربردها راه زیادی را آمده‌اند تا به اینجا برسند، تا همین چند سال پیش با ترس و لرز هدفون یا اسپیکر خود را به درگاه‌های صدای مادربرد وصل می‎‌کردیم؛ اما حالا می‌توانیم با خیال راحت از خروجی صدای مادربردها استفاده کنیم، به صورتی که این روزها اما حتی ارزان‌ترین مادربردها نیز عملکرد صوتی مناسبی از خود نشان می‌دهند.

چه کسی به آن نیاز دارد؟ برخی کاربران از اسپیکرها و هدفون‌های بالارده (مانند سن هایزر و…) استفاده می‌کنند که به آنها کمک می‌کند تا تفاوت میان چیپست‌های مختلف را متوجه شوند. در نتیجه، استفاده از چیپست صدای بالارده تنها برای این افراد توجیه پذیر است.

سخن پایانی

هنگام خرید مادربرد باید به موارد زیادی توجه کرد، هماهنگی سوکت با پردازنده، کیفیت بالای قطعات استفاده شده و… اما وقتی درنهایت در انتخاب بین دو محصول به شک افتادید، می‌توانید به مواردی که اشاره کردیم توجه کنید تا برای ویژگی‌های که نیاز ندارید پول اضافی پرداخت نکنید. در هر صورت امیدواریم از این مطلب نیز لذت برده باشید.

نظر شما در مورد مواردی که بررسی کردیم چیست؟ فکر می‌کنید چه موارد دیگری را باید به این لیست اضافه کرد؟ از میان موارد بالا کدامیک برای شما کاربردی هستند؟ خوشحال می‌شویم نظر شما را بشنویم.